Achter elke vervuilde woning zit een verhaal. Vaak gepaard met erg veel schaamte en
ontkenning en persoonlijke (psychische) problemen. In het ene geval beseffen mensen zelf dat
ze een verandering moeten maken en soms werken we hierin samen met behulp van
instanties.
Wij hadden het “geluk” om binnen 1 maand 2 klussen te mogen doen van een vervuilde
woning, waarbij de “vervuiler” zelf contact opneemt met ons, omdat er dringend hulp nodig is
bij zijn of haar woning. Wij spreken van “geluk”, omdat als de persoon ons zelf kan benaderen
het inzicht en besef voor de problematiek er is, en we direct hulp kunnen bieden in een
letterlijk en figuurlijke frisse start.
Deze blog heb ik geschreven zonder inhoudelijk in te gaan op namen of hoe het zo ver heeft
kunnen lopen.
Lieve mensen, veroordeel niet iemand die in dit soort situaties leeft. Strek je hand uit en bied
hulp. Som kan een luisterend oor op het juiste moment, de man of vrouw in kwestie inzicht
geven om tot een verandering te komen.
--
23:30 uur, mijn telefoon geeft een melding dat we een mail binnen krijgen vanuit ons
contactformulier. Ik open de mail en lees een droevig bericht met hierin de nadruk, of wij in
de gelegenheid zijn om op zeer korte termijn een woning kunnen reinigen die vies is.
Terwijl ik de mail lees, merk ik dat het mijn hart per direct raakt. De absolute persoonlijke
noodkreet uit het verhaal voelend, vraag ik mij tegelijkertijd het een en ander af: “Hoe vies
zal de woning zijn, wij zijn namelijk geen schoonmaakbedrijf, maar gespecialiseerd in
extreme vervuilde woningen? Hoe erg kan het zijn, dat iemand in de midden van de nacht,
opzoek gaat naar een bedrijf die hem of haar kan helpen?
Ik besluit direct een mail terug te sturen, om in ieder geval direct aan te kunnen geven dat
het bericht is ontvangen en ik in de ochtend contact opneem om een en ander te bespreken
en te kijken wat we voor desbetreffend persoon kunnen betekenen.
Die volgende ochtend pak ik mijn telefoon om te kijken of er een reactie terug is: Ja die is er,
kort en bondig: “Ja graag, dank u …
Ik wacht tot half 9 en bel het nummer op het contactformulier. Ik hoor een oudere vrouw de
telefoon opnemen en voorzichtig vragen… “Ja hallo wie is dit?”. Ik leg uit wie ik ben en bij
het horen van onze bedrijfsnaam, hoor ik haar antwoorden hoe blij ze wel niet is dat ik haar
daadwerkelijk terug bel. Met grote verbazing leg ik uit, dat wij altijd contact opnemen als er
contact met ons gezocht wordt.
Ik vraag wat wij voor de vrouw kunnen betekenen, hoe erg de situatie is en in wat voor
tijdbestek er schoongemaakt zou moet worden. De vrouw legt uit dat deze het heel moeilijk
vindt om erover te praten. Er wordt mij uitgelegd dat na jaren van schaamte en verstoppen
de vrouw afgelopen nacht besloten heeft om hulp hierin te zoeken vooral voor haar eigen
gezondheid. Ik merk dat de vrouw het heel moeilijk heeft en vindt om erover te praten. In
een stilte die valt, vraag ik of het fijn gevonden wordt, dat wij langskomen om de situatie in
te schatten en face to face met elkaar praten. Nee, dit wilde de vrouw nog niet. Het zou stap
voor stap moeten gaan! Dit begrijpen wij, en ik vraag of ze dan mogelijk foto’s kan sturen om
de situatie in te kunnen schatten, wat de grootte van de woning is en of er naast de reiniging
ook spullen en meubels weggegooid moeten worden, of dat deze ook gereinigd en hersteld
dienen te worden.
Ze legt aan mij uit dat ze het liefst alles wilde laten doen: Een compleet nieuwe start was
haar uitgangspunt!
De vrouw vertelt door; Er zou veel afval in de woning liggen, zakken met kleding, dozen met
nieuwe spullen. Maar haar grootste vraag en zorg was, hoeveel gaat dit mij kosten?
Ze had wel een inkomen, maar erg weinig spaargeld.
Ik leg haar uit dat we soms een uitzondering maken in de betalingen, eventueel met hulp of
in termijnen, maar dat we nu geen prijs konden opgeven voordat we informatie hebben wat
er exact gedaan moet worden.
Nadat we een klein uur aan de telefoon hadden gezeten, krijgen we rond de middag een
mail van de vrouw met daarin tientallen foto’s.
Op de eerste foto die we openden zagen we een woonkamer vol met vuilniszakken, dozen,
stapels kranten en heel veel afval over de vloer, vuile meubels en meer.
Alle foto’s die we openden waren 1 of 2 foto’s van iedere ruimte, waarop we zagen dat alles
vol stond, iedere ruimte, overals lag los vuil en volle vuilniszakken.
Onze eerste inschatting was dat er rond de 11 kuub huisafval lag, dit buiten de meubels die
kapot waren en mogelijk niet hersteld konden worden.
Na veelvuldig contact te hebben gehad met deze mevrouw, hebben we de klus aangenomen
en zijn we met 4 personen begonnen aan de ruiming van in eerste instantie het afval.
Wij schrikken niet meer van vervuilde woningen of van woningen waar mensen wonen met
een verzamelwoede (Hoarders). Van complete eengezinswoningen tot aan kleine
appartementje 6 hoog: We pakken alles aan en pakken dit proces samen met de klant aan.
Hierbij duidelijk makend dat wij niets zomaar weggooien. Iets wat voor ons namelijk geen
waarde heeft, kan voor een ander wel emotionele waarde hebben.
Na 2 dagen ruimen en een overvolle afvalcontainer hadden we een lege woning. Nu komt
het specialistisch reinigen: Een plakkerige vloer, erg veel schimmel door de gehele woning
door al het losliggende eten, vlekken in het tapijt, banken, stoelen en bed.
Na 2,5 dag schrobben, poetsen, stomen en intensieve dieptereiniging, was de woning weer
in complete schone, frisse en hygiënische staat. De laatste dag zijn voor de puntjes op de i:
de bedden worden opgemaakt, de eettafel aangekleed, banken en stoelen weer goed gezet,
en de koelkast gevuld.
Met gepaste trots nemen we afscheid van onze klant die ons toefluistert:
“Ik ben jullie eeuwig dankbaar voor deze nieuwe, schone en frisse start”.
In het natraject dat wij bieden in dit soort situaties, spreken we af de eerste 2 maanden,
contactmomenten te hebben en na deze 2 maanden een bezoekje te komen brengen.
Zo willen wij vanuit DREO een klein beetje “zorgen” voor onze klanten zodat ze niet snel
terugvallen in ‘oude gewoonte’ of als er bijvoorbeeld nog tips nodig zijn.
Wij zijn uiteraard
geen maatschappelijke hulpverleningsinstantie, wel hebben we nauw contact met een leefcoach, maatschappelijke en psychische hulpverlening, woningcorporaties en de gemeentes
als er meer hulp nodig is dan wij kunnen bieden.
Na 21 jaar voor de Nederlandse overheid te hebben gewerkt ben ik per toeval in dit werk gerold. Ik had al vele extreme situaties meegemaakt en het ging mij altijd aan mijn hart, dat de nabestaande achtergelaten werden met een niet alledaagse situaties, in plaats van de ruimte om te kunnen verwerken.Stelt u zich eens voor … Het opruimen en schoonmaken van een locatie waar net een familielid of bekende is overleden door suïcide of moord, het schoonmaken van een woning waar een persoon al enkele weken dood in heeft gelegen, het leeghalen van een pand wat verhuurd werd waar vervolgens een hennepkwekerij in werd aangetroffen, het opruimen van een drugswoning of van iemand die lijdt aan verzamelwoede (“Hoarders”) … Dit doe je niet zomaar even. Sterker nog; dit moet je niet willen doen. Uit ervaring kan ik zeggen dat het echt confronterend en traumatisch is, en precies dit wil ik nabestaanden uit handen nemen, hen ontlasten en ondersteunen in hun trauma.